سایت ویرا- پسران آبی اقیانوس آرام با قدهای کوتاه و موهای نسبتا کوتاه‌تر و چشم‌های بادامی و پوست‌های روشن و گام‌های استوار امشب بر تن قاره‌ی کهن "کیمونوی" افتخار پوشاندند و بلژیک مدعی و پرستاره را با" ادن هازاد ، کورتوآ ، لوکاکو و یارانشان" ۹۰ دقیقه پشت دروازه‌های جزیره و دور از صعود نگه داشتند و شاید ژاپن اگر یک تیم آسیایی نبود فردا به خانه‌اش باز نمی‌گشت و حریف برزیل در یک چهارم نهایی بود.
سومین قدرت صنعتی دنیا در زمینه‌ی تولید ناخالص داخلی امشب ثابت کرد وقتی مردم این کشور پس از سونامی سال ۱۳۹۰، بیش از سه و نیم میلیارد ین پول را كه در مناطق سیل زده یافتند و به دولت بازگرداندند، اهل شعار نیستند و بلکه فقط وظیفه‌ی خود را درست انجام داده‌اند و حتی کشته شدن ۱۶ هزار نفر در مارس سیاه نیز آنها را مایوس از تلاش برای ساختن وطن نکرد و این طرز تفکر ، خودباوری و تلاش و انجام وظیفه است که ستودنی است و امروز تبلور این روحیه‌ی کار و فعالیت مستمر و امید در تیم ملی این کشور نیز در آوردگاه جام جهانی در مرحله‌ی یک هشتم نهایی خود را نشان داد و یک تنه جور عربستان و استرالیا و دیگر تیم‌های آسیایی را کشید.
ژاپن در یک نبرد سخت و دشوار به مانند جنگ جهانی دوم که با دستور "ترومن"؛ رئیس جمهور امریکا با بمب‌های اتمی هیروشیما و ناکازاکی را از دست دادند و اما بردند،این بار نیز در دوران صلح و زمین فوتبال به دستور ادن هازاد رهبر بلژیکی‌ها و با شلیک سر "فلینی" و ضربه‌ی نهایی "چادلی" باختند و اما دوباره بردند تا همچنان بدانند که از داشتن ارتش منع شده‌اند و از رفتن به جنگ برزیل نیز برحذر و نباید دیگر آسیایی‌های حسود را بیش از این حسرت به دل کنند.
ژاپنی‌ها در بازی دراماتیک امشب در نیمه‌ی اول یک تیم دفاعی متحد و منسجم بودند و علی‌رغم حملات گسترده‌ی بلژیکی‌ها دروازه‌ی این تیم گشوده نشد و در آغاز نیمه دوم ۲ گل به بلژیک زدند و تماشاگران این بازی کماکان انگشت شگفتی و تحسین به دهان گرفته‌اند.
تیم ملی ژاپن در نیمه‌ی دوم پس از آنکه ۲ گل از تیم حریف پیش افتاد نه خود را مانند اعراب حوزه‌ی خلیج فارس به زمین انداختند و وقت‌کشی کردند و نه اطراف زمین حاشیه درست کردند، بلکه بهترین دفاع را در حمله دیدند و اما آنها فقط به جرم نداشتن ارتش میانی نتوانستند از دو گل خود مراقبت کنند و در نهایت نیز در وقتهای اضافه در عین شایستگی گل سوم را دریافت کردند تا آخرین تیم آسیایی جام جهانی یکی دیگر از شگفتی‌های روسیه را رقم نزند.
ژاپنی‌ها برای نباختن به روسیه نیامده بودند بلکه برای بردن حریفان بازی می‌کردند و مهم نبود تیم مقابل بلژیک است و شاید تفاوت فوتبال ایران و ژاپن در روسیه ۲۰۱۸ همین بود.
چشم‌بادامی‌ها هم دعاکردن را خوب فراگرفته‌اند و هم وظیفه‌شناسی را ولی بیشتر از آنکه دعا کنند تلاش می‌کنند و این رمز موفقیت این کشور است.
باید تفاوت ساختار دو کشور ژاپن و ایران نیر همین باشد که ما بیشتر دعا می‌کنیم تا تلاش و ژاپنی‌ها بیشتر تلاش می‌کنند تا دعا و گویا بیشتر ما برای شانس برنده شدن در قرعه‌کشی‌ها بازی‌های جام جهانی را دنبال می‌کنیم ولی آنها قطعاً برای انجام بهتر وظایف محوله و نتیجه‌ی بهتر و ساختن یک "سوباسای" جدید می‌جنگند.
ژاپن صعود نکرد تا همچنان ما ایرانی‌ها امشب را در کنار بلژیکی‌ها به خوشحالی بپردازیم که رقیب دیرینه‌ی ما در زمین فوتبال بدون توقف و زودتر به توکیو برگشته است.
