✍ویرا -دکتر سارا فلاحی-🔹۲۶ روز از شروع مجلس یازدهم گذشته بود که تلفنم زنگ زد. شماره ناآشنا بود اما وقتی خودش را معرفی کرد، دیدم این مرد بزرگ، آشناترین نام برای همه ایلامیهاست: دکتر حسن بیگی، پدر توسعه صنعت پتروشیمی ایران و نماد غیرت ایلامیها در عرصه صنعت!
🔹شوخی یا جدی گفت: من به نمایندهها زنگ نمیزنم شما اولین نمایندهای هستید که به او زنگ زدهام. گفتم: باعث افتخارم است. گفت: باید شما را ببینم. و من با افتخار میزبان این مرد بزرگ شدم. دقیقا روز شنبه ۱۴ تیر ۱۳۹۹ ساعت ۱۸/۲۸ دقیقه عصر آمد. دیدم با همان تعصب مثال زدنیاش باز برای احقاق حق ایلامیها آمده است. گفت: شنیدهام می خواهند پتروشیمی دهلران را با مشکل مواجه کنند. کلی اسناد و مدارک نشانم داد که این پتروشیمی باید بماند و نباید اجازه دهیم به بهانههای واهی و غیر کارشناسی از چرخه صنعت استان خارجش کنند.
🔹آن مرد بزرگ خودش رایزنیهای بسیاری انجام داده بود و ما متکی بر همان رایزنیها که جلو رفتیم، دیدیم مهندس توسعه استان، پتروشیمی دهلران را نجات داده است و با کار تخصصی و رایزنیهای منطقی، اجازه نداده است خللی در چرخه صنعت پتروشیمی استان ایجاد شود. ۱۷ روز بعد یک پیام مسرتبخش فرستاد: “خبر خوبی در مورد پتروشیمی دهلران: طبق اطلاع واصله جناب وزیر دستور ادامه کار را خواهند داد!”
🔹فقدان این مرد بزرگ که ملی میاندیشید و دلش برای همه مناطق محروم سرزمینش خصوصا استانش میتپید جبرانناپذیر است. او ذاتا مدیر بود، بزرگ بود و بزرگ می اندیشید و به همین خاطر هر جا میرفت، می ساخت و ارتقا میداد. معمار بزرگ پتروشیمی ایران آزاده و شریف بود و حافظ شرافت سرزمینش.