ویرا/ پیمان کمالوندی/ گاهی اوقات دردهایی مشترک و نمایان در لابلای زندگی جامعه و اطرافیانت بدون اینکه کاری از دستت برآید، وجودت را نشانه می گیرد و از درون گُر می‌گیرد و آرام آرام می‌سوزاند.
این دردهای مشترک نیازی به سواد و دانش و...زیادی ندارد زیرا خشک و تَر را با هم می‌سوزاند. نمونه این دردها و آلام مشترک، محرومیت و مظلومیت استان عزیزمان ایلام است که این صفت نامبارک را سالهاست یدک می‌کشد و هیچگاه فاصله‌اش با استانهای برخوردار به اندازه‌ای کوتاه نمی‌شود که موجب آزارمان نگردد.
در یک سال اخیر استان ایلام برخلاف مناطق دیگر در کشور، عذاب و رنجوری دو درد را باهم چشیده و قوس و کمان کمر مردمانش بیشتر از سایر نقاط خودنمایی می‌کند. درد محرومیت دیرینه و توسعه نیافتگی تاریخی که همراه همیشگی ایلام بوده و از اسفندماه سال گذشته نیز مهمان بدشگون و ناخوانده‌ای بنام کرونا، عذاب مردمان این دیار را دوچندان نموده است.
در روزهای آبانماه امسال که جولان کرونا در استان، هر روز داغ درگذشت هم استانیهایمان را بر دلمان سنگین‌تر و چهره‌های زیر ماسک مردمان نجیب و صبور دیارمان مغموم‌تر می‌نمود، اتفاقی خوشایند و مسرت‌بخش اندکی از بار غم و اندوه درونمان کاست که همانا خبر ارتقاء بخش چوار به شهرستان بود. دیاری که در تقسیمات کشوری پس از هشتاد سال یدک کشیدن عنوان بخش؛ به مدد مسئولان استانی و کشوری، سالهای طولانی انتظار و مطالبه‌گری مردمان سختکوش آن محقق شد. یکتای بی‌همتا را شاکر و سپاسگزاریم که فرجام پیگیری‌ها و زحمات و دلسوزی‌ها عاقبت به بار نشست و شهرستان شدن چوار به زیباترین خاطره مشترک مردمان این دیار تبدیل شد.
اگرچه این اتفاق نیکو، جلوه‌ای از عنایت نظام مقدس جمهوری اسلامی به مردمان شریف و متدین و متعهد استان است، اما اگر نیم‌نگاهی به گذشته بیندازیم، سنگینی دین مردم این استان محروم و مظلوم در پاسداری و صیانت از انقلاب و ارزشهای آن بسیار بیشتر از این اقدامات است و در پاسخ به این همه خدمت و دلدادگی مردم به نظام و انقلاب؛ این قبیل کارها قطره‌ای در برابر دریاست.
البته تجربه نشان داده که برای گرفتن حق باید بیش از حد انتظار دوید و برای شهرستان شدن چوار؛ سالهاست که عزیزانی در کسوت مسئولیتهای مختلف دلسوزانه و مجدانه دوندگی کردند تا سرانجام حق به حقدار رسید و مردمان شریف و نیک‌اندیش این دیار تا ابد قدردان زحمات و تلاشهای مسئولین استانی و کشوری بابت این اقدام نیکو خواهند بود. در این ارتقاء نیک؛ نقش نیکو و تلاش و پیگیری عزیزانی همچون آقایان دکتر بسطامی نماینده مردم استان در مجلس، مهندس سلیمانی دشتکی استاندار و دکتر کمالوندی فرماندار فعلی شهرستان چوار در سمت سابق مدیرکل سیاسی و انتخابات و تقسیمات کشوری استانداری پررنگتر از دیگران بوده و اگر نام دیگر زحمتکشان این عرصه در این مرقومه ذکر نمی‌گردد، از ارزش و اهمیت زحمات شایسته آنان کم نمی‌شود بلکه فقط ضیق و تنگنای نگارش؛ نگارنده را از ذکر نام آنان معذور داشته و امید است که به بزرگواری و کرامت خویش بر بنده حقیر ببخشایند. البته پشت بند این اتفاق نیکو؛ انتخاب مدیری جوان، شایسته و بادانش بنام دکتر فهد کمالوندی به عنوان اولین فرماندار شهرستان چوار بود که حلاوت این ارتقاء نیکو را فزونتر نمود.
مدیری که با دردها و مشکلات سرزمین مادری‌اش به خوبی آگاه است. این دیار دستان معجزه‌گری می‌خواهد که از خاکش تندیس بسازد و بسان معمار اثر خلق کند. به یقین انتخاب چنین جوان و مدیری نیک‌اندیش؛ گام گذاشتن این دیار در مسیر شکوفایی و بالندگی است زیرا هم در بین مردمان شایسته و تلاشگر شهرستان چوار نیکنام و مورد اعتماد است و هم کارنامه‌ای درخشان از دانش مدیریتی، خدمت و تجربه در مناصب دولتی و مدیریتی دارد و این همان مولفه‌هایی است که شهرستان چوار در آغاز راه به آن نیازمند است. اگرچه شهرستان شدن چوار در واپسین ماههای پایانی عمر هشت سال دولت تدبیر و امید اتفاق افتاده و تحقق تمام مطالبات مردمی این شهرستان نه در شرایط آرمانی، بلکه حتی شرایط منطقی و عادی هم متصور نیست؛ اما چاره‌ای نیست و انتظار می‌رود که به حداقل‌ها هم که شده برای تحقق زیرساخت‌های شهرستان شدن توجه ویژه‌ای بشود. در این راستا مسئولیت فرماندار این شهرستان سنگین است و روزهای سخت و پرمشغله‌ای در پیش دارد. این مدیر جوان که در این شرایط ناگوار اقتصادی و صندوق سرشار از تهی بودجه و اعتبارات؛ مسئولیت سنگین فرمانداری سرزمین مادری‌اش را پذیرفته، اکنون چشم امید به حمایت و همدلی مردم شریف شهرستان و پشتیبانی مساعدت نمایندگان محترم مجلس، استاندار محترم و همدلی و همراهی مدیران دستگاه‌ها و ارگان‌های استانی در بالاترین سطح دارد تا بتواند مسیر را برای توسعه و شکوفایی شهرستان چوار و جلب رضایت خاطر مردم هموار سازد.
