نگاهی منصفانه به کارنامه استاندار ایلام

ویرا- احمد کرمی از تاریخ ۱۶ آبان ۱۴۰۳ به‌عنوان استاندار ایلام منصوب و اکنون یک سال از آغاز مسئولیت ایشان در این جایگاه خطیر می‌گذرد؛ مدیری بومی، آرام و پیگیر که در این مدت با وجود چالش‌های متعدد توانسته بخشی از ظرفیت‌های مغفول استان را فعال کند، اما در عین حال با ضعف‌هایی روبه‌روست که در صورت بی‌توجهی می‌تواند دستاوردهای او را تحت‌الشعاع قرار دهد.

کرمی در حوزه جذب اعتبارات ملی یکی از موفق‌ترین استانداران سال‌های اخیر ایلام بوده است. برگزاری سفر ریاست‌جمهوری به استان که با وجود برخی انتقادات در نحوه برنامه‌ریزی و آماده‌سازی در نهایت به‌خوبی انجام شد، نتیجه تلاش‌های او برای جلب توجه دولت به ایلام بود. ثمره این سفر ۵۱ مصوبه با مجموع اعتبار بیش از ۴۱ هزار میلیارد تومان برای استان و افتتاح یا کلنگ‌زنی ۴۱۶ پروژه با اعتبار حدود ۷۵۰۰ میلیارد تومان در هفته دولت بود که نشان از پیگیری جدی و تعامل مؤثر او با دولتمردان کشور دارد.

در زمینه جلب نگاه مقامات ملی نیز کرمی توانسته است دیدارهای مؤثری با رئیس‌جمهور، معاون اول و بخش عمده‌ای از وزرای کابینه داشته باشد و ایلام را تا حد امکان در سطح ملی مطرح کند. تلاش‌های مکرر او در مرکز برای رفع مشکلات استان سبب شده بسیاری از ناظران او را از پیگیرترین استانداران کشور بنامند، هرچند انتظار می‌رود در ادامه مسیر ارتباط نزدیک‌تری نیز با سایر وزرای کلیدی کابینه برقرار کند تا حوزه‌های اشتغال و سرمایه‌گذاری استان رونق بیشتری یابد.

از دیگر نقاط مثبت عملکرد کرمی، مدیریت مناسب مراسم اربعین حسینی و عبور زائران از مرز مهران بود که بدون بحران و با هماهنگی مطلوب دستگاه‌ها به بهترین نحو ممکن انجام شد. همچنین استفاده از ظرفیت‌های متعدد فعالان سیاسی، احزاب، ستادهای انتخاباتی و نیروهای اجتماعی در کنار تشکیل شوراهای مشورتی رسانه‌ای و جوانان از اقدامات امیدبخش او در آغاز کار به‌شمار می‌رفت؛ تلاشی که می‌توانست به افزایش مشارکت محلی و تقویت حس تعلق در بدنه مدیریتی استان منجر شود، اما متأسفانه این شوراها و سازوکارهای مشارکتی در همان ماه‌های ابتدایی به حاشیه رفتند و به دست فراموشی سپرده شدند، تا جایی که بسیاری از فعالان این حوزه‌ها از بی‌توجهی و توقف آن دلسرد شدند و فضایی از ناامیدی و فاصله میان بدنه اجتماعی و مدیریت ارشد استان شکل گرفت.

با وجود این دستاوردها، کارنامه احمد کرمی خالی از ضعف نیست. یکی از بزرگ‌ترین نقاط ضعف استاندار، تأخیر و تعلل فراوان در انتصابات مدیریتی است. اکنون اکثریت مدیران ارشد و میانی استان همچنان از مدیران دولت قبل هستند که نه‌تنها همراهی و انعطاف لازم با سیاست‌های دولت فعلی را نشان نداده‌اند، بلکه در برخی موارد حتی به‌صورت علنی از جدایی خود از رویکرد دولت جدید سخن گفته و همچنان حتی حاضر به نصب عکس پرزیدنت پزشکیان در دفتر کارشان نیستند. اگرچه کرمی در تعیین ‌تکلیف اکثریت مدیران زیرمجموعه استانداری عملکرد قابل قبولی داشته، اما در سطح کلان استان روند تغییر و بازآرایی مدیریتی بسیار کند بوده است. البته بخشی از این مسئله ناشی از دخالت‌های بیرونی، شرایط کلی کشور و شعار وفاق ملی بوده است، اما از نگاه افکار عمومی این موضوع به حساب تعلل مدیریت استان گذاشته می‌شود.

نارضایتی از عملکرد برخی معاونین استانداری به‌ویژه در حوزه سیاسی و توسعه نیز از دیگر موارد قابل ذکر است. این معاونان که با حمایت ستادهای انتخاباتی و با هدف برقراری پل ارتباطی و حلقه‌ی وصل میان استاندار ایلام و حامیان دولت منصوب شدند، نتوانسته‌اند در مسیر انسجام و ارتباط مؤثر با بدنه اجتماعی حامی دولت عملکرد قابل دفاعی داشته باشند. در نتیجه اکنون بسیاری از فعالان و نیروهای سیاسی همسو، خواستار ترمیم معاونت‌ها و یا حداقل تغییر رویکرد جدی در سطح معاونت‌های استانداری هستند.

یکی دیگر از چالش‌های جدی استاندار، فاصله گرفتن از بدنه حامیان دولت و گروه‌های سیاسی همسو است. این گسست اگر به‌موقع ترمیم نشود می‌تواند به پاشنه‌آشیل مدیریت کرمی تبدیل شود. انسجام سیاسی و اجتماعی در استانی مانند ایلام که ساختار سیاسی آن همیشه مستحکم و یکی از سیاسی‌ترین استانها در سپهر سیاسی و انتخاباتی کشور است، نقشی حیاتی در موفقیت مدیریت ارشد استان دارد.

در حوزه رسانه نیز استاندار با وجود تلاش برای معرفی عملکرد خود در سطح ملی بعنوان تاکتیکی جایگزین، هنوز نتوانسته است از ظرفیت رسانه‌های بومی استان بهره‌ کافی ببرد. تمرکز بیش از اندازه بر رسانه‌های رسمی و ملی باعث شده ارتباط او با بدنه رسانه‌ای و افکار عمومی محلی کمتر شود؛ موضوعی که در بلندمدت به ضعف در اطلاع‌رسانی و بازتاب دستاوردها منجر خواهد شد.
در پایان باید گفت احمد کرمی استانداری پرتلاش، پیگیر و دغدغه‌مند است که برای توسعه ایلام از تمام ظرفیت‌ها و تجربیات شخصی و ارتباطی خود در گذر سالیان بهره برده است، اما توسعه پایدار تنها با تلاش فردی ممکن نیست؛ بلکه نیازمند کار تیمی، هماهنگی درون‌استانی، استفاده از نیروهای همراه و دلسوز دولت و بازسازی اعتماد سیاسی در بدنه حامیان دولت است. او باید بداند که یک ‌دست صدا ندارد و اگرچه تاکنون در جذب منابع و تعامل با مرکز موفق بوده، اما ادامه این مسیر تنها با اصلاح ضعف‌ها، چابک‌سازی تیم مدیریتی و بازتعریف رابطه با نیروهای سیاسی-اجتماعی حامی دولت ممکن خواهد بود.