✔️اندر حکایات مسئولین‌ آموزش و پرورش استان

پس از مراجعه به دفتر مدیرکل مسئول دفتر ایشان گفت مدیر کل برای انجام ماموریتی به تهران رفته و به احتمالا زیاد تا روز شنبه هم بر نمی گردد، گفتم من این همه راه از شهرستان اومدم میتونی یه وقت ملاقات در حد یه ربع ساعت در یه روز مشخص برام بگیری، گفت: ((نه نمیتونم چون برنامه های مدیر کل مشخص و قابل پیش بینی نیست!!!!))
با گفتن این جمله یک علامت سوال خیلی بزرگ در ذهنم ظاهر شد!!؟؟ با خودم گفتم حتی مدیران سطح پایین تر از ایشان و یا حتی عامه مردم یک برنامه کاری و شخصی روزانه دارند چطور مدیری در سطح اداره کل برنامه مشخصی ندارد در این فکر بودم که دو نفر دیگر هم به دفتر ایشان مراجعه کرد و مسئول دفتر همان جوابی را که به من داد به آن دو نفر هم گفت.
یکی از اون دو نفر با لحن عصبانیت گفت: ((آخه این چه وضعیه من امروز سومین دوشنبه ای هست که میام ایشون ببینم ولی نیستن بقیه روزا که ملاقات نمی کنند دوشنبه هم که قرار ملاقات عمومی هستش اداره نمی مونند ، دوشنبه هفته قبل که گفتی رفته فلان مراسم در فلان شهرستان هفته قبل تر هم گفتی مهمان وزارتی داره…))در همین حین که مسئول دفتر با آن دو نفر صحبت می کرد از دفتر مدیرکل بیرون آمدم تو فکر بودم که بمونم ایلام یا برگردم…. بالاخره تصمیم گرفتم که تا هفته آینده بمونم چند روزی رو در ایلام بیتوته کردم.
روز شنبه مجدد به اداره کل مراجعه کردم به مسئول دفتر گفتم جناب من از هفته قبل اومدم برای دیدن ایشون برای حل مشکلم نمیتونم تا دوشنبه هم بمونم مسئول دفتر گفت:(( حالا بمون ضرر نداره شاید ملاقات کرد البته امروز روز ملاقات عمومی نیست و اگه حاضر بشه تو رو ببینه بهت لطف کرده!!!!!!!! فعلا که جلسه داره و بعد اون جلسه یک جلسه دیگه…))
جلسه اول ایشون از ۸ و نیم تا ۱۲ طول کشید به هر حال بعد تمام شدن جلسه اول مدیر کل یک لحظه از سالن کنفرانس بیرون آمد به یکی از اشخاصی که در آنجا بودیم و او هم منتظر ملاقات با ایشون بود گفت:(( آقای فلانی در خدمت هستیم)) و به اتاق مخصوص خود رفت.
چند دقیقه بعد چند نفر دیگر آمدن آنچه من از صحبت های مسئول دفتر و مسئول روابط عمومی برداشت کردم مهمان مدیر کل از فلان وزارت خانه هستند. این جلسه ایشان هم حدود یک ساعت و نیم طول کشید، تازه بعد از تمام شدن این جلسه مسئول دفتر ایشان گفت: ((بعید میدونم فرصت کنه تو رو ببینه)) بالاخره با سختی فراوان ایشون حاضر شد حدود ۳۰ ثانیه در حد یک ملاقات سرپایی من ببینه
جلو رفتم و بعد از عرض سلام و احوال پرسی مشکلم مطرح کردم و اما جواب آن مسئول شخیص این دو جمله بود:
(یه وِ مَه ربطی نیری): این به من ربطی نداره.
(بِچو اَریی): برو پی کارت.
این دو جمله رو گفت و رفت.
شاید باورتون نشه برای چند دقیقه فقط مات و مبهوت مونده بودم و خشکم زده بود و از شدت تعجب به قول معروف دهنم باز مونده بود. توقع هر برخوردی رو داشتم به جز این برخورد. یک هفته معطلی در شهر دیگه و از ساعت ۸ و نیم تا یک و نیم پشت در موندن واسه همچین برخوردی و همچین جوابی؟!
واقعا صرف نظر از یک هفته معطلی و پشت در ماندن که در کشور ما به یه روند عادی تبدیل شده آیا این ادبیات در کسوت یه مقام و مسئول هست.؟؟!! قضاوت با شما مردم عزیز

با تشکر
@weerair