زنبورها شکر خوردند؛ انسان‌های تراریخته!

ویرا- اکبر امیدی

همانطور که قبلاً از طرف کارشناسان هشدار داده شده بود، این روزها سونامی بیماری سرطان روح و جان جامعه را آماج ضربات وحشتناک قرار داده و هر روز شاهد از دست رفتن عزیزان خانواده‌ها و سپردن جسد بی‌جانی به خاک هستیم که پس از یک دوره طولانی مبارزه با سرطان، اکثراً تاب تحمل را از دست داده و جان را به جان آفرین تسلیم می‌کنند. شاید نیازی به گفتن از درد و رنج روحی و روانی بیمار و خانواده او در این شرایط اقتصادی و وضعیت دارو و درمان موجود در کشور حاکم است نباشد.
علت پیدایش بیماری سرطان یک بحث علمی- پزشکی و خارج از تخصص نگارنده است اما بسیاری از کارشناسان کیفیت تغذیه را در آن مؤثر می‌دانند. از این رو قاعدتاً لازم و ضروری است در قدم اول کیفیت مواد غذایی که در دسترس شهروندان قرار می‌گیرد مورد ارزیابی دقیق و مستمر دستگاه‌های متولی باشد. متاسفانه این روزها نشانه‌هایی از عدم نظارت دقیق دستگاه‌های مسئول در این حوزه وجود دارد. مثلاً شنیده می‌شود بیشتر عسل موجود در بازار نه تولید زنبور بلکه محصول ترکیب مواد غیر سالم توسط افراد فرصت طلب و عرضه آن به عنوان عسل طبیعی است. بعضی از میوه‌ها و تولیدات کشاورزی موجود در بازار از هندوانه گرفته تا حتی گوجه محلی که فاقد طعم و رنگ طبیعی هستند را حاصل استفاده از کودها و سموم غیر مجاز و تراریخته می‌دانند که مصرف آنها حتی برای حیوانات هم خطرناک است. نان پخت شده توسط بعضی نانوایی‌ها را فاقد سبوس و کیفیت لازم می‌دانند. کره موجود در بازار را می‌گویند افرادی با ترکیب مواد غیر سالم و قاطی کردن آن با دوغ محلی در حجم انبوه تولید و به جای کره محلی به مردم می‌فروشند. آب لیموهای دپو شده در کنار خیابان‌ها که روزها و ماه‌ها در معرض تابش نور آفتاب هستند را قرار است چه کسانی و چگونه به مصرف برسانند؟ وضعیت سلامت مواد لبنی یا کنسرو شده در بازار که حاوی مقدار زیادی مواد نگهدارنده هستند نیز به جای خود. سلامت مرغ یا ماهی که تهیه آن منوط به حضور به موقع و رعایت نوبت در صف بعضاً طولانی است از نظر میزان هورمون‌های مضر موجود در گوشت آن تا چه میزان است؟ و …
آیا سازمان‌های متولی از جمله جهاد کشاورزی، دانشگاه علوم پزشکی، صمت و … از سازوکار لازم برای نظارت و انجام وظایف خود در این حوزه برخوردار هستند؟ آیا تجهیزات و آزمایشگاه‌های مجهز و مورد نیاز برای این منظور در استان وجود دارد؟ آیا استاندار محترم به عنوان نماینده اجرایی دولت مسئولان را مکلف به پیگیری و انجام وظایف قانونی خود در این زمینه نموده است؟ آیا دادستان محترم به عنوان مدعی العموم پیگیری‌های لازم را به عمل آورده است؟ آیا ائمه محترم جمعه و جماعات از طریق تریبون‌های نماز جمعه یا سایر روشها این مطالبه عمومی را مطرح کرده‌اند؟ اگر به این وظایف عمل شده چرا گزارش اقدامات انجام شده به مردم ارایه نمی‌شود و اگر گزارشی نیست چرا نیست؟